Anna van PraagSprinkhanen, kakkerlakken, torren, mieren en muggen allebei drie keer zo groot als normaal, tussen je kleren een soort ontplofte oorwurmen – maar ook reuzen-libellen, prachtige vlinders… O ja, we zijn in de tropen (lees verder).
Lees verderGeen sneeuw en geen Jezus. Palmen in alle soorten en maten maar geen kerstbomen. Het heilige komt van de hindoe-altaartjes. Schaaltjes overal met geurige bloemetjes en wierook. Onze goden krijgen steeds kleine verse kopjes koffie met ronde koekjes en ook snoepjes, een stuk lekkerder dan hosties.(lees verder)
Lees verder‘De mijne heet Patrick,’ zegt Chaia. Hij is oud en vormeloos en hij valt de hele tijd om, maar ze wil hem voor geen ander ruilen. Die van Bloem is kreupel maar ‘maakt me zo blij want hij herinnert me aan de mooie zomer in Parijs. Ikzelf ben toen aan nummer drie, nog helemaal brand new (lees verder)
Lees verderIk was acht en ik verhuisde van een ontsporende nieuwbouwwijk naar het chique Haarlem Zuid waar ik met argusogen werd bekeken. Dat werd er niet beter op doordat ik soms in boekentaal praatte. ‘Ik voel me zo nietig en onaanzienlijk,’ zei ik de eerste dag tegen mijn moeder.
Maar omdat woorden toen óók al mijn wapens waren schreef ik een zogenaamd grappig stuk over hoe absurd het was om een eigen zwembad in je tuin te hebben, zoals het geval was bij het liefste meisje van de klas (lees verder).
Ik verdwaalde op de basisschool op zoek naar een oudervergadering. Maar toen vond ik wel bij de kleuters deze fijne kerstwens die ik graag met jullie deel, weer eens wat anders dan Shaffy (lees verder)
Lees verderDat je man door rood rijdt maar dat JIJ drie punten wordt gekort op je rijbewijs omdat de auto die is geflitst op jouw naam staat.
En nog zo wat zaterdagse beslommeringen (lees verder).
Ik kreeg een heel mooi gedicht op 5 december. Iets over de bloem in mijn haar die zomaar ontlook in Spanje, die dof werd na een paar jaar… maar die voor altijd zal blijven. (lees verder)
Lees verderMijn man komt weer boven water. Letterlijk. Hij heeft drie weken geleefd tussen de roggen en de walvishaaien, helemaal aan de andere kant van de wereld. En daarna stapte hij in vier vliegtuigen en nu is hij weer op de berg. (lees verder)
Lees verderIk ben hier eerder geweest, maar nog niet eerder zo lang. Meestal ren ik snel weg zonder om te kijken, net als Orpheus uit de Onderwereld. Dat kan nu niet, deze keer is mijn last te zwaar. Het is kil hier, en ook eenzaam (lees verder).
Lees verderIk rijd met de Landrover door de Spaanse bergen (lees verder).
Lees verder