Categorie: Verhalen van de berg

Iktsuarpok! (lees verder)

Lees verder

‘Dat je er wel om kunt huilen. Om die jonge sla.’ Stuntelend sta ik in de Spaanse groentewinkel het gedicht van Rutger Kopland uit te leggen. Ik hoor mezelf maar door ratelen en ben erg blij dat mijn dochters er niet bij zijn, wat zouden ze zich diep voor mij schamen. (lees verder)

Lees verder

Club de Malas Madres (club van slechte moeders), zo heet een nieuwe beweging in Spanje. En o wat herken ik mezelf erin. Hup, uit de comfortzone met die kids! (lees verder)

Lees verder

Het is het eerste wat ik ‘s ochtends aandoe en het laatste wat ‘s avonds uitgaat. (lees verder)

Lees verder

Mijn twee grootvaders grommen in mijn nek, mijn vader kijkt streng, mijn man – op vredesmissie in Azië- is ongetwijfeld diep teleurgesteld.
Maar kan ik er wat aan doen dat Andalusië te suf is voor Europa? (lees verder)

Lees verder

One of my most favourite things: met mijn dochters The sound of music kijken (lees verder).

Lees verder

‘Ik wil het filmen,’ zegt mijn oudste dochter gedreven. ‘Denk je dat dit over een paar jaar nog precies hetzelfde is? Dat dit altijd zo blijft?’ (lees verder)

Lees verder

‘Love, lollipops and roses’ roept de Engelse gitaarleraar van Chaia ons na als we daar wegrijden over de dirt track.(lees verder)

Lees verder

Honderd vrouwen dansen op het gras. Van ouwe dikke tot jonge strakke. Ze zingen teksten als: ‘Mami siente mi boom/ Que esta prrum / Te voy a dar / Pum kapum kapum.’ – nee, dat ga ik niet vertalen (lees verder).

Lees verder

In mijn handen: sleutels van een huis waar ik nog nooit in ben geweest. Wat een gek idee dat ik nu altijd naar binnen kan in het droomhuisje aan het IJ. (lees verder)

Lees verder