Amsterdam slaapt, heel kort maar toch. Ergens in de vroege ochtend valt alles stil, gedurende een uurtje of drie.
(lees verder)
Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven
Song for the Asking
‘Geloof jij ergens in?’ vroeg mij de wijze zentherapeute toen ik op een kille winterdag vorig jaar vrij wanhopig naar haar toe was gevlucht.
(lees verder)
Moeders vleugels
Gisteren was het kinderboekenbal, een van de hoogtepunten van het jaar. En yes, ik had kaartjes bemachtigd. Samen met Jowi, dubbel leuk.
(lees verder)
Het is zaterdagavond. Mijn vrienden zijn net weg. Ze hebben kaarsjes voor me aangestoken omdat de lampen het nog niet doen. Soep gemaakt, wijn opengetrokken, een paar perongelukke sigaretjes achtergelaten. Buiten onweert het.
Ik ben verhuisd.
(lees verder)
Loodjes
‘Nee mam, dat is niet dom, dat is daar nog aan voorbij.’
(lees verder)
‘Hé,’ zegt Astrid. ‘Is dat niet je moeder?’
(lees verder)
The air that I breathe and to love you. Ik zong het vaak toen ik in de Landrover woonde.
(lees verder)
Plotseling
Het was een prachtige dag voor de dood. (lees verder)
Lees verderSchrijven lukt al weken niet meer, zumba ook vaak niet. Maar met de volle maan ga ik een avondje mediteren met de buurtheksen, denk ik en ik meld de opperheks dat ik kom. De bloedmaan is het, en voor de kenners: ook nog eens een supermaan. Ook wel de maan van het overleven.
Lees verderLieve bloglezers
‘Jullie scheiding is voor ons buitenstaanders echt een soort schok in ons wereldbeeld.’ Dat schrijft een trouwe bloglezeres – en zij is niet de enige.
(lees verder)