Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Nog een keer mijn moeder. Omdat ze in het ziekenhuis lag. En er ook alweer uit, gelukkig. (lees verder)

Lees verder

Heb je recent nog een grote blunder gemaakt? Het antwoord is ja. (lees verder)

Lees verder

Ik storm net mijn huis binnen als de telefoon gaat.
‘Dag lieve oudste dochter van me,’ zegt mijn moeder. ‘Ik ben zo benieuwd hoe het met je gaat.’ (lees verder)

Lees verder

Martje Harmanna Hoff werd op 1 juni 1911 geboren in Amsterdam. (lees verder)

Lees verder

Ik zou kunnen schrijven over de opening van Cinema Erotica vandaag. Over hoe de afgelopen maanden woorden als ‘erotiek’ ‘sexy’ ‘opwindend’ ‘porno’ en ‘orgasme’ makkelijk jargon voor me zijn geworden. Maar wat ik eigenlijk spannender vind heeft te maken met J (lees verder)

Lees verder

Wadden en duinen en schorren. Meeuwen, koekoek, grutto’s. Wind en water. (lees verder)

Lees verder

‘Ik denk de hele tijd dat ik vandaag heimwee heb naar Amsterdam. Maar ik vermoed dat ik gewoon heimwee heb naar 1995.’ (lees verder)

Lees verder

Het is met knellende armpjes om je middel. Iets dat oplicht als je voorbij loopt, met oogcontact dwars door alles heen, en met vertrouwen – ook al slaat dat eigenlijk nergens op. (lees verder)

Lees verder

Er zitten nogal veel mensen in Cannes dezer dagen. Dat krijg je als je in de filmwereld werkt. Er zit ook een ex in Mexico. En in Amsterdam regent het terwijl ik dit schrijf.
Maar dat is helemaal niet erg! (lees verder)

Lees verder

Tien jaar geleden. In het blog schreef ik: ‘Je wereld is een toverbal. Je slaapt dan weer in de daktent, dan weer op een matrasje op de grond. Je drinkt het liefst rode limonade en je eet, net als de Afrikanen, bij voorkeur met je handen.’ Op de foto zie je haar onverschrokken de wijde wereld in fietsen. (lees verder)

Lees verder