In de hal van de Flesseman zit een donkere opa in een rolstoel. Hij zingt op luide toon Braziliaanse zeemansliedjes, de hele dag door. (lees verder)
Lees verderCategorie: Verhalen van een Amsterdams leven
Ik las een keertje een overlijdensbericht in de krant. Daarin stond: ‘We hebben zo ontzettend van je genoten.’ Dat zinnetje werd in mijn ziel gegrift. (lees verder)
Lees verderArt of cooking
‘Dit gele doekje van jou,’ zei J een tijdje geleden vriendelijk, ‘dat raak ik dus niet meer aan.’ (lees verder)
Lees verderSamen de zon
Ik had al een tijdje een fijn geheim. Mijn zus ging trouwen, maar er zou niemand bij zijn. Alleen haar zonen en twee getuigen. En ik was daar eentje van(de ander was een goede fee). (lees verder)
Lees verder1700 uur: J aka Mr Horror staat voor de deur met een rookworst. ‘Misschien kan je er wat mee? Ik had hem over.’
Het is weer eens wat anders dan een fles wijn of bloemen. (lees verder)
Seksisme is lastig. Seksisme en dochters lastiger. (lees verder)
Lees verderVrijheid
Er komen voortdurend mensen spontaan bij me langs. Maar na middernacht? Dat was nog maar één keer eerder voorgekomen. (lees verder)
Lees verder‘Waar zou je op dit moment het allerliefste zijn op de hele wereld?’ (lees verder)
Lees verderHorror
‘Is er hier iemand in de zaal die nooit, zakelijk of privé in een pittig conflict is beland?’ Interviewer Frenk stond voor een volle theaterzaal. Niemand stak zijn vinger op.
Ja, toch. Eén persoon. (lees verder)
Ik stond te wachten bij zes liften die alleen maar de hele tijd omlaag zoefden, terwijl ik toch echt omhoog wilde. Alsof die liften wilden zeggen: ‘Doe het niet. Ga terug nu het nog kan.’ (lees verder)
Lees verder