Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Waar was de zee nou? Stond daar niet net een vuurtoren? En waar is nou weer het pad terug? (lees verder)

Lees verder

Reizen door Cornwall is echt leuk. Dat doen in goed gezelschap nog veel leuker. (lees verder)

Lees verder

Ik ben dus een heks. En wie met mij verkeert, moet er ook aan geloven. (lees verder)

Lees verder

Ineens was ik ook op reis. (lees verder)

Lees verder

Het stond in de etalage van een groezelig tweedehandswinkeltje waar ze ook wasmachines verkochten. Op een affiche, met grote letters. (lees verder)

Lees verder

Ik hou echt van mensen, heel erg zelfs.
(lees verder)

Lees verder

Er logeert een vriendinnetje bij ons. Vijftien is ze en ze ‘heeft met’ een jongen van achttien. Nu al een half jaar. (lees verder)

Lees verder

Het middelste meisje had dus dat diploma, en de vleugels uitgeslagen. En omdat wij een soort traditie hebben van gin-tonic drinken bij speciale momenten nam ik haar mee voor een gin-tonic op een fancy plek. (lees verder)

Lees verder

De tafel zat vol met kinderen want het was dinsdag. Ik ging nog even een stoel halen van de zolder. Daar was het plotseling heel sereen. Van beneden klonk blij en geanimeerd geroezemoes.
En nu hier blijven, dacht ik. Gewoon hier blijven. (lees verder)

Lees verder

Ik kwam de zaal uit lopen, mijn zwarte jurk was helemaal bruin geworden, mijn knie geschaafd. (lees verder)

Lees verder