Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Ik geloof dat ik bijna weer op reis kan naar Spanje. Dat alle dingen die moeilijk waren nu wel klaar zijn en ik gewoon weer kan genieten van beeldschoon Andalusie. (lees verder)

Lees verder

‘Ben je een wicca?’ vroeg de vrouw van het heksenwinkeltje waar ik net had gevraagd om ‘een panty met pentagrammen erop.’​ (lees verder)

Lees verder

Ik heb een nieuwe mantra. Het is eigenlijk heel simpel. (lees verder)

Lees verder

Ik loop even binnen bij de dochter in haar restaurant. ‘Neem een drankje, mam,’ zegt ze. Dat geeft me de mogelijkheid om op een stoel schaamteloos alle kanten op te kijken om haar bezig te zien als serveerster. (lees verder)

Lees verder

J heeft een nieuwe filmbaan, in Zeeland. ‘Gaan jullie daar nu wonen?’ vragen mensen soms, om meerdere redenen een hele rare vraag.
(lees verder)

Lees verder

Ik lette niet op en stapte in het boemeltreintje van Rotterdam naar Amsterdam in plaats van in de Intercity Direct. (lees verder)

Lees verder

Schrijven doe je in je eentje, ook als je niet achter je computer zit.
(lees verder)

Lees verder

Ik nam een groep kinderen mee op een tijdreisje. (lees verder)

Lees verder

Ik moest steeds denken aan de sauna. (lees verder)

Lees verder

Heus niet mijn lievelingsbeer.
(lees verder)

Lees verder