‘Mevrouw houdt u van gedichten?’ vraagt de zwerver bij de Marqt in mijn Haarlemmerstraat.
‘Nee, eigenlijk helemaal niet,’ zegt de vrouw met de volle boodschappentassen.
‘Ach, je moet toch wat,’ antwoordt de man verlegen. (lees verder)
Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven
De baby slaapt. De baby drinkt. De baby poept.(lees verder)
Lees verderWe deden een stedentrip, vriend & ik. (lees verder)
Lees verder‘Nu ben je op de helft,’ zegt de dochter om 5 over 12 ’s nachts, als ik officieel niet meer jarig ben (ze heeft afgeteld). (lees verder)
Lees verderLang, heel lang geleden, had ik een crush op een recensent. Wederzijds was het, maar dat spraken we niet uit. Met één uitzondering.. Die journalist schreef geheime boodschappen voor mij in zijn recensies, kleine zinnetjes die alleen ik kon decoderen. Iets romantischers kon ik me niet voorstellen. (lees verder)
Lees verderOde 32
Het begon met de sneeuwklokjes. (lees verder)
Lees verderOp de school van mijn dochter doet misschien wel tachtig procent na het eindexamen ‘een tussenjaar’. (lees verder)
Lees verderIk geloof niet dat andere mensen daar zo last van hebben maar ik ben echt heel goed in missen. (lees verder)
Lees verderOde 29: idealen
Ze is naar de supermarkt gegaan voor een stuk karton en naar de tijdschriftenwinkel voor dikke stiften. En nu zit ze naast me op de bank al een uur netjes te kleuren.
(lees verder)
Wakker worden zonder wekker. (lees verder)
Lees verder