Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Ik was bij een voorstelling, waar een vraag werd gesteld aan het publiek. Dit is mijn antwoord, het gaat naar de IND.

Lees verder

De studenten zijn er weer. Ze kwetteren en kakelen en fonkelen.

Lees verder

Ik dacht dat ik superwoman was. Ik was het niet.

Lees verder

Ik was met een klap terug van Texel, ik had meteen alweer lesgegeven, door Amsterdam gestruind met J, een rare film gezien, eetgasten gehad, ik zat er weer middenin en ik maakte genoeg mee.

Lees verder

“Als je doet of het goed met je gaat, dan is dat op een dag ook zo. Water zoekt zijn weg door de greppels die jij ervoor hebt gegraven.”

Lees verder

J en ik liggen op onze rug in het gras naar de sterren te kijken. Er vliegt van alles door de lucht.

Lees verder

Mijn jongste schatje wordt 19 vandaag. Dat vierde ze vannacht op Lowlands, ongetwijfeld met heel veel drank, sigaretten en andere dingen die God en haar moeder verboden hebben.

Lees verder

‘Ik ben in een wereld waar ik helemaal mezelf kan zijn,’ zei het tienjarige jongetje.

Lees verder

‘Ik neem je vanavond mee naar het spookslot,’ zei Mr. Horror.

Lees verder

Het ging langzaam. Zoals een blaar op je voet die pas pijn gaat doen als het te laat is.

Lees verder