‘Ik was laatst helemaal in de stemming, ik heb oma’s hele begrafenisspeech bedacht.’
(lees verder)
Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven
Als je om een uur of zeven ’s ochtends met de schuine pont van Noord naar het Centrum vaart, kan je meestal wel mij voor het keukenraam zien staan (ze zeggen dat je zelfs de bloem in mijn haar ziet). En ik staar terug.
(lees verder)
Ik loop door het huis en zing droevige smartlappen. (lees verder)
Lees verderOoit was ik een heel feministisch meisje. Ik had een ‘vrouwenoverleg’ opgericht op mijn vijftiende en daar kwamen we met wat linkse vriendinnetjes bijeen om te praten over de derde feministische golf en onze rol daarin.
(lees verder)
‘Mam, ga nooit in een restaurant je uitgebreid excuseren voor je leesbril bij het bestuderen van de menukaart. Je hebt geen idee hoeveel mensen dat doen – en allemaal op dezelfde manier. Alsof het mij iets kan schelen dat ze ouder worden, ik ken ze toch niet anders.’
(lees verder)
Categorieën
(Des)illusie
We hadden nog een klusje te klaren: een twaalfjarige die argeloos opgegroeid is in Spanje vertellen over hoe het werkelijk zit met cadeautjes en schoenzetten en pieten op het dak.
We dachten dat ze het eigenlijk al wel wist, maar ze barstte in tranen uit.
(lees verder)
Ah, Amsterdam! Het ene moment liep ik nog over de rode loper die zwart was en deed alsof ik beeldschoon en beroemd was op het allerhipste feestje van die dag. Het volgende moment danste ik als een halve wicca om een vuurtje op een stadstrandje, aangegaapt door een paar nachtelijke wandelaars en de kapitein van het kleine pontje.
(lees verder)
Categorieën
I had a farm
I had a farm in Africa. Als Karen Blixen dat zegt klinkt het stoer en mysterieus. Maar misschien komt dat door de verleden tijd.
Wij hebben dus nog steeds een cortijo in Andalusië.
(lees verder)
Categorieën
Herfst
Het is herfst, tuin vol eikels, schoolpleinen vol kastanjes. Er zit een specht in de boom voor het huis. heel overdreven spechterig een gat te rammen in de stam. In de andere boom zit een roodborstje en op het dak van de bar zit de huisreiger Harry. Allemaal vogels die ik best wel lang niet heb gezien. Net als die eikels enzovoort.
En daardoor weet ik dat ik thuis ben. (lees verder)
Categorieën
Sammy
Kennen jullie Sammy nog, Sammy de herbergkat? Die zoveel vrienden maakte deze zomer en niet weg te denken was van het terras? Die mooie Spaanse zandkleurige knuffelkat die soms heel hard achter reigers aan rende en dan weer heel fotogeniek voor het raam van ons huisje naar buiten zat te staren…
Sammy dus. Sammy is ziek.
(lees verder)