Anna van PraagMijn moeder heeft zich ineens in haar hoofd gezet dat haar kleindochter in de brugklas van poppen houdt. Ze komt blij aanzetten met drie poppen, van hard plastic. Het enige schattige is dat een van de dames uit haar tehuis voor die poppen kleertjes heeft gebreid, tot en met musjes, sokken, ondergoed aan toe.
(lees verder)
Het fluitenkruid bloeit altijd maar door, dwars door alles heen en altijd opnieuw.
(lees verder)
Meine Schwester ist schön, ich bin praktisch.
Sie ist etwas verrückt, ich bin bei Verstand.
Wir sind eigentlich nicht zwei Personen,
Sondern nur eine einzige.
Wir heißen beide Anna,
Wir haben eine Vergangenheit und eine Zukunft,
Ein Herz und ein Sparkassenbuch,
Und jede tut nur, was für die andre gut ist.
Nicht wahr, Anna?
(lees verder)
Dagen die altijd terugkomen. The last post. Ilco opgeslokt door Bevrijdingspop. De verjaardag van je oudste dochter. (lees verder)
Lees verderHij had haar ooit op de kleuterschool een kusje gegeven onder de glijbaan. Haar nu weer opgezocht via social media. Ze was niks veranderd, hij was het nooit vergeten.
(lees verder)
Dit is best gênant, ik voel me een soort kleuter,’ schrijf ik aan mijn zus en mijn vriendin.
(lees verder)
‘Moesje,’ had ik gezegd, ‘er komt zo’n zeemanskoor, om 5 uur.’
Dus kwam ze om 12 uur al aangescharreld met haar rollator. (lees verder)
‘Mama, je bent laatst met Chaia naar moderne dans geweest, ik wil ook met je uit.’
‘Leuk. Waarheen?’
‘Naar Grease in de Rai.’ (lees vrder)
‘Spoedboeking in de suite.’ Als zo’n berichtje binnenkomt gaan er hier meteen allemaal radertjes draaien. (lees verder)
Lees verder‘Er was hier in Ecuador een aardbeving maar wij zaten rustig in de bus.’
(lees verder)