De dochter had Dubai chocolade meegenomen uit Istanbul. Een kleine reep, die we deelden met zijn achten. Ik had de stukjes op een gouden schaaltje gelegd.
Toevallig had ik laatst de ASMR-video van die chocola nog bekeken, een paar keer achter elkaar. J zat naast me maar die heeft niks met ASMR, dus die snapte niet waarom ik zo vredig werd van dat filmpje – wat in feite alleen maar gaat over iemand die chocola zit te eten.
TikTok
J – en waarschijnlijk de meesten van mijn vrienden- hebben niks met dat hypen van eten op TikTok. Neem bijvoorbeeld het ‘perfecte koekje’ dat tegenwoordig verkocht wordt vanuit een veel grotere winkel op het Rokin. Nog steeds staan er lange rijen, van mensen die per se dat ene koekje willen eten.
Raar? Tuurlijk. Maar binnenkort ga ik toch weer eens in die rij staan, al was het maar omdat je zo verrukkelijk in de keuken kunt kijken bij het wachten. Het is een heerlijk koekje. En nog heerlijker door de hype.
Is eten niet voor een groot deel het verhaal eromheen? Elk eten. Dat eitje dat ik laatst kreeg van iemands super vrije gelukkige kippen smaakte door haar verhaal bij voorbaat lekker. Of neem het ijs van Massimo verderop in mijn straat, die naar verluidt de pistachenootjes helemaal uit Sicilië haalt waar ze het allerbest zijn. Dat lik je niet achteloos op.
Dus daarom zat ik me als een TikTokpuber te verkneukelen bij die Dubai chocolade. Gevuld met pistache en knisperende knafeh.
En even was ik Sjakie met zijn kostbaar bij elkaar gespaarde reep.
