Vakantiefomo. Net als die paar kilo’s teveel: je wil ze niet maar voedt ze toch.
Als je al zo vaak en lang over de wereld hebt gereisd, heb je geen recht van spreken. En al helemaal niet als je jarenlang in een Spaanse cortijo met zwembad hebt gewoond.
Blijmoedig in Amsterdam
Dus geniet ik, blijmoedig in Amsterdam aan het werk, van alle foto’s en verhalen van anderen – die op hun beurt zo vaak met mij hebben meegeleefd. En heb maar een piepklein beetje leedvermaak bij gruwelijke verslagen van krankzinnig lang wachten op Schiphol, vakantieziektes en -blaren, confronterende echtelijke ruzies en allerhande andere tegenvallende gebeurtenissen die ook bij het reizen horen.
Aan het einde van de dag gaat mijn computer dicht en ga ik op vakantie op de Parade in Utrecht, bij Kwaku in De Bijlmer of ik zit temidden van andere blije toeristen op Amsterdamse terrasjes. Met een vriendin ging ik wild spotten, gewoon in de Waterleidingduinen, en we zagen een prachtig hert en daarna ook een slang die giftig kronkelde. Ik liep op blote voeten dus dat was wel even spannend. Als ware het een safarifoto uit Afrika stuurde ik het bewijs naar vrienden en bekenden die welwillend reageerden. Behalve J. ‘Het lijkt meer een worm,’ zei hij vriendelijk, na bestudering van mijn actiefoto. En ja, daar stak het de kop weer op. Want in Afrika, in Latijns Amerika… zelfs in Spanje… de slangen die ik daar, toen, en die ene keer dat… heb ik er wel genoeg van genoten?
Genieten van een slang. Je kunt ook overdrijven.
