Serieus gefocust

De dochter heeft ‘cravings voor pepernoten.’

De moeder maakt een kilo pepernotendeeg. ‘Gaan jullie maar balletjes maken,’ zegt ze tegen de dochters, toevallig alledrie over de vloer. Vier bakplaten vol, net als vroeger.

Aanrecht

Hemelsbreed is het dertig meter van de plek waar ze zijn geboren en waar ik al begon met de oudste naast me op het aanrecht te zetten. Ik was niet zo goed in tutten met kinderen, maar koekjes bakken ging fantastisch.
Toevallig kwam ik dit weekend meerdere collega’s uit die tijd tegen: regisseurs, acteurs, recensenten. Toen ik zwanger was van de tweede werkte ik nog in het theater, en de mensen van toen hadden nu de premiere van een speelfilm. Ze waren er nog allemaal. Neem de regisseuse, toen al zeer talentvol en nu nog meer. Zo serieus gefocust. In de tijd dat deze vrouw (ook nog eens bloedmooi) haar oeuvre opbouwde woonde ikzelf in een Landrover en in Spanje, stopte ik met werken in het theater en veranderde meerdere keren van beroep. Dat had met de kinderen te maken. Ik weet niet hoe al die theater- en filmvrouwen het doen, maar overdag en ’s avonds werken was op een gegeven moment voor mij geen optie meer.
Dus ging ik maar koekjes bakken. En paashaasjes met een echt ei op hun buik en stroopwafels en Pippi’s peperkoeken.

December

Dan moet de ene dochter uit werken, de volgende studeren en de derde naar voetbal. De moeder blijft over met een halve kilo pepernotendeeg en het gevoel dat niks echt verandert.
In huis ruikt het naar december.