Dierenredders

‘Mama kom snel, het babypoesje heeft overal bloed! En zijn oog is verdwenen!’
Hoezo ‘we laten de wilde katten lekker wild’? Hoezo ‘niet teveel hechten, ze gaan toch weer weg’?  En waarom verdomme nemen de twee dierenartsen van Montefrio hun telefoon maar steeds niet op?

We hebben lang geen kattennieuws gehad, maar nu moet het even.
Nog maar een keertje de hoofdregel voor iedereen die een huis koopt in Zuid Spanje: voer de wilde katten NIET. Je denkt: best schattig. En die moeder heeft jongen, die kan wel wat extra’s gebruiken. Je denkt: die paar brokjes, hoe erg is dat?
En het volgende moment heb je tien katten die alle tien zwanger zijn.
Wat dan? Naar de gemeente brengen die ze professioneel voor je afmaakt? Probeer dat maar eens te doen als je dochter de grootste dierenvriend van de wereld is.
Onze oplossing is ook best genant: we dumpen ze. Dan weer eens aan de ene kant van het dorp, dan weer aan de andere, zelfs naar onze favoriete zeecamping gaat steevast een mand poezen mee. Wild zijn kan overal, toch? (zei de schrijver die net een feelgood boekje in de serie ‘dierenredders’  afleverde).

Kerkhofje

Prikjes, ontworming, fancy eten? Daar beginnen we niet aan. En dus hebben we ook al, heel ellendig, een poezenkerkhofje tussen de olijven. Elke keer weer een groot drama.
En nu een zodanig uit de hand gelopen ooginfectie dat voor onze ogen een klein rood poesje leegbloedt. ‘Nee mama, neeeeeee,’  krijst Chaia. Ik ren rond met verbandjes en pleisters die natuurlijk meteen weer loslaten. Trillende handen, ik ook. ‘Jezus Chaia ik weet het ook niet!’  ‘Mamaaaaaa!’

Blind

Nou ja, toen ging ik dus heel lang rijden door de hitte naar een heel dure dierenkliniek. Waar ze in een heuse operatie dat hele oog gingen dichtnaaien. Van een poesje dat we niet zouden houden. Maar nu dus wel, want hij is blind. ‘Dat andere oog moet misschien ook nog,’  waarschuwt de dierenchirurg. ‘Het wordt lastig voor hem. Meestal laten we zulke poesjes…‘  Maar Chaia is een en al liefde.
Ha, denk ik, kijk mij nou eens dierenredden. En me ook nog eens  voor eeuwig geliefd maken bij mijn dochter.

Maar eenmaal thuis schudt Ilco zuchtend zijn hoofd als hij het poesje ontredderd over de patio ziet wankelen en ook ik ben snel ontnuchterd. : het zwembad… het spoor van poep dat hij overal maakt, al die extra zorg, en wat nou als, en hoe dan…
Dierenredden – ik doe het nooit meer!