Categorieën
Verhalen van de berg

Vrolijk Pasen 2

Sta ik in de slager, liggen er alleen een paar varkenssnuiten en stierenballen in de vitrine – van die vage witte dingen die kennelijk lang goed blijven. Want, zo vertelt de slager me: ‘Het is bijna Pasen, de mensen vasten.’ En vasten betekent hier dus vooral: even geen vlees eten (en dan daarna weer extra veel).
Maar vraag je ‘Wat doe je met Pasen?’ kijken ze je alleen maar glazig aan. Op Goede Vrijdag is er processie, maar met Pasen gebeurt er niks; op tweede paasdag gaat iedereen gewoon naar zijn werk.
‘In Nederland hebben wij een conejo, een konijn,’ leg ik onhandig uit, ‘een konijn dat eitjes verstopt.’
‘Bedoel je niet een kip?’ vraagt de buurman behulpzaam.
‘Nee, een konijn met een mandje. En die eitjes zijn van chocola.’
‘En konijn met een mandje?’ Verbijsterde blik.
Toch komt de raarste paastraditie niet van ons, maar van mijn Engelse buurvrouw Liz.
.

Liz

Liz woont met zeven paarden, veertien honden, elf katten, een onduidelijk zootje kippen en heel erg veel bijen op een nog meer afgelegen berg dan wij, waar niet eens elektriciteit is. Het is altijd chaos daar: dan is er weer middenin de nacht een hond waarvan iedereen dacht dat het een mannetje was bevallen op de bank, of de paarden zijn allemaal tegelijk uitgebroken, een kip is mank geschopt door een merrie, de waterbuizen zijn geknapt, het dak ingestort. Elke keer als ik Chaia breng voor paardrijden, blijf ik even gezellig erge verhalen luisteren. Toch is Liz volgens mij gelukkig want dit is haar droom: in de woeste natuur leven met al haar dieren. Volgens Chaia gilt ze altijd keihard ‘Jippie!!!!’ als ze aan het galopperen is.

Toch, hoewel ik denk dat Liz nooit meer zou kunnen aarden in Engeland, houdt ze erg vast aan Engelse tradities. Kalkoen met kerstmis, dat soort dingen.
Vandaag vraag ik haar om eitjes. Soms heeft ze die, soms niet (dan kunnen ze ze niet vinden en zijn er later ineens kuikens in de paardenstal, of dan hebben de honden ze opgegeten). Maar nu zegt Liz: ‘Nee, sorry, ik heb ze allemaal gespaard voor Pasen.’
Logisch, denk ik – tot Liz vervolgt: ‘Zodat we ze allemaal van de berg af kunnen smijten.’

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *